اختلال شخصیت مرزی

 سرزمین مرزی ها: سفری در پیچیدگی های اختلال شخصیت مرزی

Borderline personality disorder (BPD)

 اختلال شخصیت مرزی (BPD). BPD که اغلب مورد انگ می باشد، نشان دهنده یک تضاد عاطفی، نوسانات رابطه ای و سردرگمی هویت است. این مقاله به دنبال کشف پیچیدگی های BPD، بررسی معیارهای تشخیصی آن، تجربیات زیسته افراد مبتلا و رویکردهای نوآورانه برای درمان است که پیش آگهی آن را تغییر می دهد.

BPD با یک الگوی فراگیر از

1. بی ثباتی در روابط بین فردی،

2. بی ثباتی در تصویر از خود،

3. و  بی ثباتی در عواطف،

4. و همچنین تکانشگری 

مشخص می شود.

افراد مبتلا به BPD اغلب دوره های شدید

1. خشم،

2. افسردگی

3. و اضطراب

را تجربه می کنند که می تواند از چند ساعت تا چند روز طول بکشد.

ترس آن‌ها از رها شدن، واقعی یا خیالی، می‌تواند به تلاش‌های دیوانه‌وار برای اجتناب از جدایی یا طرد واقعی یا درک شده منجر شود، که گاهی منجر به اعمال تکانشی یا رفتارهای خود ویرانگر می‌شود. این بی ثباتی عاطفی با تمایل به روابط ناپایدار و شدید همراه است.

حس و حال یک شخصیت مرزی:

یک شخصیت مرزی BPD دارای آشفتگی های عاطفی مداوم و هرج و مرج رابطه است. تصور کنید در دنیایی زندگی می‌کنید که در آن حس خود به اندازه آب روان است، در آن احساسات شما مانند طوفان است، و جایی که هر رابطه‌ای طناب‌زنی بین سرخوشی و ناامیدی است. برای کسانی که BPD دارند، این یک استعاره نیست، بلکه یک واقعیت روزمره است. دنیای درونی آنها میدان نبرد احساسات و انگیزه های متضاد است که ثبات را سخت می کند.

علیرغم چالش هایش، برای درمان نباید نا امید بود. پیشرفت‌ها در درمان، به‌ویژه رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) که توسط Marsha M. Linehan توسعه یافته است، مراقبت از افراد مبتلا به BPD را متحول کرده است. DBT بر آموزش مهارت های ذهن آگاهی، تحمل پریشانی، تنظیم هیجان و اثربخشی بین فردی تمرکز دارد. این تنش بین پذیرش و تغییر را تصدیق می کند و افراد را تشویق می کند تا واقعیت فعلی خود را در آغوش بگیرند و در عین حال برای آینده ای سالم تر تلاش کنند.

اختلال شخصیت مرزی (BPD) یک وضعیت سلامت روان پیچیده است که علائم BPD می تواند در شدت و فرکانس متفاوت باشد اما به طور کلی شامل موارد زیر است:

1. ترس از رها شدن

   – تلاش شدید برای جلوگیری از رها شدن واقعی یا خیالی توسط دوستان، خانواده یا افراد مهم.
   – این ترس می تواند منجر به تلاش های دیوانه وار برای حفظ روابط شود، مانند تماس های تلفنی مکرر، تهدید به آسیب رساندن به خود، یا اعمال دلتنگی.

2. روابط ناپایدار

   – الگویی از روابط شدید و ناپایدار که اغلب با متناوب شدن بین ایده آل سازی و کاهش ارزش دیگران مشخص می شود.
   – تغییر سریع احساسات نسبت به دیگران، دیدن آنها به عنوان کامل یا وحشتناک بدون حد وسط.

3. اختلال هویت

   – اختلال مشخص و مداوم هویت که با عدم اطمینان در مورد خودانگاره، اهداف، ارزش‌ها یا حتی هویت جنسی مشخص می‌شود.
   – احساس پوچی مزمن یا احساس خود ناپایدار.

4.  تکانشگری

   – رفتارهای تکانشی که به طور بالقوه به خود آسیب می زند، مانند خرج کردن بیش از حد، رابطه جنسی ناایمن، سوء مصرف مواد، رانندگی بی احتیاطی، یا پرخوری.
   – این رفتارها اغلب به عنوان راهی برای مقابله با پریشانی عاطفی استفاده می شود.

5. خودآزاری و رفتار خودکشی

   – رفتارهای مکرر خودکشی، حرکات یا تهدید، یا رفتارهای خودآزاری مانند بریدن.
   – این رفتارها اغلب تکانشی هستند و می توانند با استرس یا احساس رها شدن ایجاد شوند.

6. احساسات شدید

   – تجارب عاطفی شدید که اغلب با موقعیت نامتناسب هستند و کنترل آنها دشوار است.
   – نوسانات خلقی سریع، مانند دوره های شدید خشم، افسردگی و اضطراب که می تواند از چند ساعت تا چند روز طول بکشد.

7. احساس مشکوک یا عدم ارتباط با واقعیت

   – پارانویای گذرا مرتبط با استرس یا علائم شدید تجزیه ای (احساس جدا شدن از خود یا محیط اطراف).

8. عزت نفس ضعیف

   – احساس مزمن پوچی، بی ارزشی یا بی کفایتی.

 

 

 تشخیص

تشخیص BPD معمولاً توسط یک متخصص سلامت روان بر اساس یک ارزیابی جامع از جمله مصاحبه بالینی و ارزیابی علائم انجام می شود. معیارهای تشخیصی BPD در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) بیان شده است، که حداقل پنج مورد از علائم فوق را برای مدت زمان قابل توجهی نیاز دارد.

 

 مدیریت و درمان

درمان BPD اغلب شامل ترکیبی از روان درمانی، دارو درمانی و گروه های حمایتی است. رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) نوع خاصی از درمان شناختی-رفتاری است که مشخص شده است به ویژه برای BPD موثر است. بر آموزش مهارت‌های ذهن آگاهی، تحمل پریشانی، تنظیم هیجان و اثربخشی بین فردی تمرکز دارد.

سایر رویکردهای درمانی مانند طرحواره درمانی، روان درمانی متمرکز بر انتقال، و درمان مبتنی بر ذهنیت نیز در درمان BPD امیدوارکننده بوده اند. علاوه بر این، ممکن است دارویی برای کمک به مدیریت علائم خاص مانند افسردگی، اضطراب یا تکانشگری تجویز شود.

توجه به این نکته مهم است که BPD یک بیماری قابل درمان است و با حمایت و درمان مناسب، افراد می توانند یاد بگیرند که علائم خود را مدیریت کنند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.