اختلال شخصیت وابسته

اختلال شخصیت وابسته (Dependent Personality Disorder یا DPD) یکی از اختلالات شخصیت است که با وابستگی شدید به دیگران مشخص می‌شود. این اختلال می‌تواند به شدت بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد و موجب مشکلاتی در روابط اجتماعی، شغلی و خانوادگی شود. در این مقاله، به بررسی علل، علائم، تشخیص، درمان و تأثیرات این اختلال بر زندگی فرد می‌پردازیم.

 

تعریف اختلال شخصیت وابسته

اختلال شخصیت وابسته به عنوان یک الگوی دائمی از رفتارهای وابستگی و نیاز به تأیید دیگران تعریف می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال معمولاً احساس تنهایی و ناتوانی در تصمیم‌گیری دارند و به شدت به دیگران وابسته‌اند. این وابستگی می‌تواند به صورت نیاز به حمایت عاطفی، مالی یا حتی جسمی بروز کند. فرد ممکن است از ترس از رها شدن یا تنهایی، به هر قیمتی تلاش کند تا روابط خود را حفظ کند.

 

 علل اختلال شخصیت وابسته

 ۱٫ عوامل ژنتیکی

برخی تحقیقات نشان می‌دهند که اختلالات شخصیت ممکن است دارای زمینه‌های ژنتیکی باشند. اگر یکی از اعضای خانواده فرد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته باشد، احتمال ابتلای دیگر اعضای خانواده به این اختلال افزایش می‌یابد.

 ۲٫ عوامل محیطی

تجربیات کودکی و روابط با والدین و دیگر اعضای خانواده می‌توانند در بروز این اختلال نقش داشته باشند. برای مثال، والدینی که بیش از حد حمایت‌گر یا کنترل‌گر هستند، ممکن است به بروز رفتارهای وابسته در فرزندان خود کمک کنند.

 ۳٫ عوامل روان‌شناختی

تجربیات گذشته، به ویژه تجربیات منفی یا آسیب‌زا، می‌توانند به توسعه اختلال شخصیت وابسته کمک کنند. افرادی که در دوران کودکی احساس ناامنی یا عدم حمایت کرده‌اند، ممکن است در بزرگسالی به این اختلال دچار شوند.

اختلال شخصیت وابسته

علائم اختلال شخصیت وابسته

افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته ممکن است مجموعه‌ای از علائم و نشانه‌ها را تجربه کنند که شامل موارد زیر است:

 ۱٫ نیاز مفرط به تأیید و حمایت

افراد مبتلا به این اختلال معمولاً به شدت نیاز به تأیید و حمایت از دیگران دارند. آن‌ها ممکن است از ترس از رها شدن، به هر قیمتی تلاش کنند تا روابط خود را حفظ کنند.

 ۲٫ ناتوانی در تصمیم‌گیری

این افراد معمولاً در تصمیم‌گیری‌های روزمره خود دچار مشکل هستند و ممکن است برای گرفتن تصمیمات کوچک نیز به دیگران وابسته باشند.

 ۳٫ ترس از تنهایی

افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته از تنهایی و رها شدن می‌ترسند و ممکن است به دنبال هر نوع رابطه‌ای باشند تا از احساس تنهایی جلوگیری کنند.

 

 ۴٫ پیشرفت به سوی روابط ناسالم

این افراد ممکن است به راحتی به روابط ناسالم و سوءاستفاده‌آمیز وارد شوند، زیرا از ترس از تنهایی یا رها شدن، حاضر به تحمل رفتارهای ناپسند دیگران هستند.

 

 ۵٫ احساس ناتوانی

افراد مبتلا به این اختلال ممکن است احساس کنند که نمی‌توانند به تنهایی زندگی کنند و همواره به دیگران نیاز دارند.

 

 تشخیص اختلال شخصیت وابسته

تشخیص اختلال شخصیت وابسته نیازمند ارزیابی جامع از سوی روان‌شناس یا روان‌پزشک است. این ارزیابی معمولاً شامل مصاحبه‌های بالینی، پرسش‌نامه‌ها و بررسی‌های رفتاری می‌شود. همچنین، مهم است که علائم و نشانه‌ها در یک الگوی ثابت و مستمر در طول زمان وجود داشته باشند.

 

 معیارهای تشخیصی

بر اساس **DSM-5** (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی)، معیارهای تشخیصی برای اختلال شخصیت وابسته شامل موارد زیر است:

۱٫ نیاز مفرط به حمایت که منجر به رفتارهای تسلیم‌آمیز و وابسته می‌شود.
۲٫ ترس شدید از رها شدن و تلاش‌های افراطی برای جلوگیری از رها شدن.
۳٫ احساس ناتوانی در تصمیم‌گیری بدون کمک دیگران.
۴٫ احساس بی‌ارزشی و ناتوانی در مواجهه با تنهایی.
۵٫ تمایل به پذیرش رفتارهای غیرقابل قبول از دیگران به خاطر حفظ روابط.

 

 درمان اختلال شخصیت وابسته

درمان اختلال شخصیت وابسته معمولاً شامل روان‌درمانی و در برخی موارد، دارو درمانی است. هدف از درمان کمک به فرد برای توسعه استقلال و مهارت‌های تصمیم‌گیری است.

 ۱٫ روان‌درمانی

روان‌درمانی، به ویژه درمان شناختی-رفتاری (CBT)، می‌تواند به فرد کمک کند تا الگوهای فکری و رفتاری وابسته را شناسایی و تغییر دهد. این نوع درمان می‌تواند به فرد کمک کند تا به تدریج مهارت‌های اجتماعی و استقلال خود را تقویت کند.

 ۲٫ گروه درمانی

گروه درمانی می‌تواند فرصتی برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته باشد تا با دیگران که تجربه‌های مشابهی دارند، ارتباط برقرار کنند و از حمایت یکدیگر بهره‌مند شوند.

۳٫ دارو درمانی

اگر فرد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته با مشکلاتی مانند اضطراب یا افسردگی نیز مواجه باشد، ممکن است داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی تجویز شود. اما داروها به تنهایی نمی‌توانند اختلال شخصیت وابسته را درمان کنند.

 

تاثیرات اختلال شخصیت وابسته بر زندگی فرد

اختلال شخصیت وابسته می‌تواند تأثیرات عمیقی بر زندگی فرد داشته باشد. این تأثیرات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

۱٫ روابط شخصی

افراد مبتلا به این اختلال ممکن است در روابط خود دچار مشکلات جدی شوند. وابستگی شدید به دیگران می‌تواند منجر به ایجاد روابط ناسالم و عدم تعادل در روابط شود.

۲٫ شغل و تحصیل

نیاز به تأیید و حمایت می‌تواند بر عملکرد شغلی و تحصیلی فرد تأثیر منفی بگذارد. فرد ممکن است در محیط کار یا تحصیل به دلیل ناتوانی در تصمیم‌گیری و وابستگی به دیگران، پیشرفت نکند.

 ۳٫ سلامت روان

اختلال شخصیت وابسته می‌تواند به مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی منجر شود. احساس ناتوانی و وابستگی شدید می‌تواند کیفیت زندگی فرد را به شدت کاهش دهد.

 ۴٫ کیفیت زندگی

کلیه این عوامل می‌تواند منجر به کاهش کیفیت زندگی فرد شود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته ممکن است احساس تنهایی، ناامیدی و عدم رضایت از زندگی داشته باشند.

 

 نتیجه‌گیری

اختلال شخصیت وابسته یک اختلال روانی پیچیده است که نیاز به توجه و درمان مناسب دارد. شناخت علائم و نشانه‌های این اختلال و درک تأثیرات آن بر زندگی فرد می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و روابط شخصی کمک کند. درمان‌های روان‌شناختی به ویژه درمان شناختی-رفتاری می‌تواند به افراد مبتلا به این اختلال کمک کند تا بر وابستگی‌های خود غلبه کنند و به سمت استقلال و خودکفایی حرکت کنند. اگر شما یا کسی که می‌شناسید به اختلال شخصیت وابسته مبتلا است، مهم است که از کمک‌های حرفه‌ای بهره‌مند شوید.

رویا زاهدی روانشناس و نروتراپیست 

تلفن رزرو در واتس آپ: ۰۹۲۲۵۳۷۷۵۹۷