صرع در کودکان

تعریف صرع در کودکان:

صرع در کودکان یک اختلال عصبی است که با تشنج های مکرر یا دوره های فعالیت الکتریکی غیر طبیعی در مغز مشخص می شود.

هدف این تحقیق بررسی علل، تشخیص و اهمیت صرع در کودکان برای افزایش آگاهی، ارتقای مداخله زودهنگام و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا است.

 

 علل صرع در کودکان:

الف) عوامل ژنتیکی:

۱٫ برخی از صرع های ژنتیکی عبارتند از: سندرم دروت، سندرم لنوکس-گاستوت و سندرم رت.
۲٫ جهش‌های ژنی می‌توانند عملکرد مغز را مختل کنند و منجر به فعالیت الکتریکی غیرطبیعی شوند و باعث تشنج شوند.

ب- ناهنجاری های مغزی:

۱٫ ناهنجاری های ساختاری می تواند شامل ناهنجاری ها، تومورها یا ضایعات در مغز باشد که بر وقوع تشنج تأثیر می گذارد.
۲٫ ناهنجاری های عملکردی شامل عدم تعادل در انتقال دهنده های عصبی و الگوهای غیر طبیعی فعالیت مغز است که به صرع کمک می کند.

 

ج- عفونت ها و تشنج های ناشی از تب:

۱٫ عفونت هایی مانند مننژیت یا آنسفالیت می توانند باعث التهاب در مغز شوند و خطر صرع را افزایش دهند.
۲٫ تشنج ناشی از تب در اوایل دوران کودکی می تواند یک عامل خطر برای ابتلا به صرع در مراحل بعدی زندگی باشد.

 

تشخیص صرع در کودکان:

الف. علائم و خصوصیات:

۱٫ کودکان ممکن است انواع مختلفی از تشنج را تجربه کنند، مانند تشنج کانونی، تشنج عمومی یا تشنج غیبت.
۲٫ تشنج می تواند منجر به تغییرات رفتاری، اختلالات شناختی و تاخیر در رشد کودکان شود.

 

ب- آزمایشات تشخیصی:

۱٫ EEG فعالیت الکتریکی مغز را اندازه گیری می کند و به شناسایی الگوهای غیر طبیعی نشان دهنده صرع کمک می کند.
۲٫ ام آر آی می تواند ناهنجاری های ساختاری مغز را که ممکن است با صرع مرتبط باشد، آشکار کند.

 

ج- تشخیص افتراقی:

۱٫ تشخیص دقیق صرع از سایر شرایط برای درمان و مدیریت مناسب بسیار مهم است.
۲٫ تشخیص به موقع و دقیق نقش کلیدی در حصول اطمینان از دریافت حمایت و مداخلات لازم برای کودکان مبتلا به صرع دارد.

 

 رویکرد درمانی برای صرع در کودکان 

الف- داروها:

۱٫ داروهای ضد صرع (AEDs):

آ. داروهای تجویز شده معمولاً برای کودکان: مثال‌هایی مانند والپروئیک اسید، لوتیراستام، و کاربامازپین.
ب عوارض جانبی و ملاحظات: نظارت بر عوارض جانبی بالقوه مانند خواب آلودگی، سرگیجه و تغییرات رفتاری بسیار مهم است.

 

۲٫ رژیم های دارویی سفارشی:

نظیم دوزهای دارویی بر اساس نیازها و پاسخ های فردی.

 

ب- رژیم درمانی:

۱٫ رژیم کتوژنیک:

 

رژیم غذایی پرچرب و کم کربوهیدرات که ممکن است به کاهش تشنج در برخی از کودکان مبتلا به صرع کمک کند.

۲٫ رژیم اصلاح شده اتکینز:

رژیم کم کربوهیدرات که نسبت به رژیم کتوژنیک محدودتر است اما ممکن است همچنان مفید باشد.

 

ج- مداخلات جراحی:

۱٫ انواع جراحی صرع:

به عنوان مثال می توان به جراحی رزکتیو و کورپوس کالوسوتومی اشاره کرد.

۲٫ معیارهایی برای در نظر گرفتن جراحی در کودکان:

معمولاً برای کودکان مبتلا به صرع مقاوم به دارو یا انواع تشنج خاص در نظر گرفته می شود.

 

د) درمان های جایگزین و مکمل:

۱٫ طب سوزنی:

درمان سنتی چینی که ممکن است به عنوان یک رویکرد مکمل استفاده شود.

 

E. اصلاحات سبک زندگی:

۱٫ اهمیت خواب و مدیریت استرس: خواب مناسب و تکنیک های کاهش استرس برای مدیریت صرع بسیار مهم است.
۲٫ نقش فعالیت بدنی و روال‌های منظم : ورزش منظم و روال‌های مداوم می‌تواند به سلامت کلی کمک کند.

 

V. مدیریت و پیش آگهی:

الف. اهمیت مراقبت و نظارت پزشکی مداوم:

قرارهای پیگیری منظم و نظارت به پیگیری پیشرفت و تنظیم درمان کمک می کند.

ب- حمایت روانی و اجتماعی از کودکان مبتلا به صرع:

حمایت متخصصان بهداشت روان و منابع جامعه ضروری است.

ج) پیش آگهی طولانی مدت و عوارض احتمالی:

پیش آگهی بر اساس فرد متفاوت است و عوارض ممکن است شامل اختلالات شناختی یا چالش های رفتاری باشد.

د- راهبردهای افزایش کیفیت زندگی در کودکان مبتلا به صرع:

فراهم کردن محیط، آموزش و منابع حمایتی می تواند کیفیت زندگی کودکان مبتلا به صرع را بهبود بخشد.