نظریه خودکارآمدی بندورا
نظریه خودکارآمدی یکی از مفاهیم کلیدی در روانشناسی اجتماعی و روانشناسی یادگیری است که توسط آلبرت بندورا، روانشناس کانادایی، معرفی شده است. این نظریه بر این اساس استوار است که باورهای فرد درباره تواناییهای خود در انجام یک کار خاص، تأثیر عمیقی بر رفتار، انگیزه و نتایج او دارد. خودکارآمدی به معنای احساس توانایی فرد در انجام وظایف و مواجهه با چالشهاست،