درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) یک رویکرد نوین و مؤثر در درمان افسردگی است که بر پذیرش احساسات و عمل بر اساس ارزش‌ها تأکید دارد. شواهد علمی نشان می‌دهد که ACT می‌تواند به کاهش علائم افسردگی و بهبود کیفیت زندگی افراد کمک کند. با توجه به مزایا و معایب این روش، می‌توان گفت که ACT می‌تواند به عنوان یک گزینه درمانی مؤثر در کنار سایر روش‌های درمانی مورد استفاده قرار گیرد.
بیشتر بخوانید درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) در درمان افسردگی
درمان رفتاری شناختی (CBT) بر اختلال دوقطبی کمک می‌کند تا الگوهای فکری منفی را تغییر دهند و به‌عنوان یک درمان مورد استفاده قرار گیرد.
اختلالات کودکی ممکن است از طریق تأثیر منفی بر رشد و توسعه ی کودک عواقب جبران ناپذیری به دنبال داشته باشند.
مصاحبه روانپزشکی یکی از ابزارهای کلیدی در حوزه روانپزشکی و مشاوره روانی است که به متخصصان این حوزه کمک می‌کند تا به درک عمیق‌تری از وضعیت روانی افراد دست یابند.
نارکولپسی یک اختلال عصبی است که بر کنترل خواب و بیداری تأثیر می گذارد. این بیماری با خواب آلودگی بیش از حد در طول روز مشخص می شود.
اختلال شخصیت مرزی (BPD). BPD که اغلب مورد انگ می باشد، نشان دهنده یک تضاد عاطفی، نوسانات رابطه ای و سردرگمی هویت است
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک اختلال سلامت روان است که می تواند در افرادی ایجاد شود که یک رویداد آسیب زا را تجربه کرده
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک اختلال سلامت روان است که می تواند در افرادی ایجاد شود که یک رویداد آسیب زا را تجربه کرده یا شاهد آن بوده اند. این یک واکنش طبیعی به یک موقعیت غیر طبیعی و ناراحت کننده است. می تواند پس از انواع مختلفی از حوادث آسیب زا، مانند جنگ نظامی، حوادث جدی، بلایای طبیعی، تجاوز فیزیکی یا جنسی، یا مرگ ناگهانی یکی از عزیزان رخ دهد.
بیشتر بخوانید “تاثیر سانحه بر روی روحیه و استرس: چگونه می توانیم با این اختلال مقابله کنیم؟”
خودشیفتگی، به عنوان یک ویژگی شخصیتی، به طور فزاینده‌ای در جامعه مدرن مورد توجه قرار گرفته است. در حالی که برخی از افراد ممکن است خودشیفتگی را به عنوان نشانه‌ای از اعتماد به نفس تلقی کنند، پژوهش‌ها نشان می‌دهند که این ویژگی می‌تواند تأثیرات منفی عمیقی بر روابط بین فردی و سلامت روانی داشته باشد. در این مقاله، به بررسی مفهوم خودشیفتگی، تأثیرات آن بر روابط بین فردی، و پیامدهای آن بر سلامت روان خواهیم پرداخت. ۱. مفهوم خودشیفتگی خودشیفتگی به معنای علاقه و توجه افراطی به خود و تصویر شخصی است. این ویژگی به طور معمول با رفتارهایی نظیر نیاز به تأیید و تحسین، کمبود همدلی، و تمایل به کنترل دیگران همراه است. خودشیفتگی به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: ۱.۱. خودشیفتگی سالم این نوع خودشیفتگی شامل اعتماد به نفس و خودباوری مثبت است. افراد با خودشیفتگی سالم قادرند به خود و دیگران احترام بگذارند و در روابط خود تعادل برقرار کنند. ۱.۲. خودشیفتگی ناسالم این نوع خودشیفتگی معمولاً شامل رفتارهای منفی و آسیب‌رسان است. افراد با خودشیفتگی ناسالم ممکن است به دیگران آسیب برسانند و روابط خود را دچار بحران کنند. این نوع خودشیفتگی می‌تواند به اختلالات روانی مانند اختلال شخصیت خودشیفته منجر شود.
اختلالات خوردن یکی از چالش‌های جدی در حوزه سلامت روانی است که به طور سنتی بیشتر به زنان نسبت داده می‌شود. با این حال، شواهد نشان می‌دهد که مردان نیز به طور فزاینده‌ای به این اختلالات مبتلا می‌شوند. اختلالات خوردن می‌توانند به اشکال مختلفی از جمله بی‌اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلالات مربوط به کنترل وزن و بدن بروز پیدا کنند.